Hoe stop ik met schreeuwen tegen mijn kind?
Schreeuw je weleens tegen je kind, ook al wil je dat eigenlijk niet? Je bent niet de enige vader die hiermee worstelt. Veel vaders zeggen: “Ik word zo snel boos, hoe stop ik met schreeuwen tegen mijn kind?” Het voelt alsof je de controle verliest, terwijl je diep vanbinnen juist de vader wilt zijn die kalm en liefdevol blijft.
Misschien herken je dit: je kind luistert niet, blijft treuzelen of gaat over je grenzen heen. Jij voelt de spanning in je lijf oplopen en voor je het weet, ben je aan het brullen. Daarna komt de spijt en het schuldgevoel. Je baalt dat je uit je slof bent geschoten, en je vraagt je af hoe je dit de volgende keer anders kunt doen.
In dit artikel lees je waarom vaders zo snel boos kunnen worden, wat schreeuwen doet met je kind en – belangrijker nog – hoe je stopt met schreeuwen. Met praktische tips die je direct kunt toepassen én een gratis stappenplan dat je helpt rustig te blijven, ook als je kind alle knoppen indrukt.
Dit is de meest gestelde vraag die ik van vaders krijg. En logisch. Want erna knaagt het aan je. Iets in jou zegt dat je het anders moet doen. Dat innerlijke kompas.
Dus ja, je had het jezelf beloofd:
Nooit zou jij worden zoals je eigen vader.
Nooit zou je je stem verheffen.
Nooit zou je kind bang hoeven zijn voor jou.
En toch gebeurt het.
Je hoort jezelf schreeuwen.
Je ziet de ogen van je kind groot worden van schrik.
En dan komt dat klote-gevoel… schuld, spijt, wroeging.
Wat er onder de oppervlakte gebeurt
Na zo’n uitbarsting gebeuren er twee dingen:
Je baalt dat het je niet is gelukt om je aan je voornemen te houden.
Diep vanbinnen wordt jouw eigen kind-pijn geraakt. Je weet nog hoe het voelde toen er vroeger tegen jou werd geschreeuwd.
Dat gevoel van spijt, schuld en wroeging is je kompas. Het zegt: dit ben ik niet in wezen.
Want je reageerde vanuit spanning en angst, niet vanuit de liefde die je wél in je hebt.
Waarom word je zo snel boos?
De waarheid: het ligt niet aan je kind.
Het ligt aan jou.
Niet omdat je een slechte vader bent – integendeel zelfs.
Het komt omdat je systeem vol zit:
Je werk maalt door in je hoofd.
Je voelt druk om alles goed te doen.
Je wilt je gezin gelukkig maken.
Ondertussen denk je: ik mag niet falen.
En dan is het niet je kind dat “niet luistert”.
Dan is het de druppel.
Wat schreeuwen doet met je kind
Voor jou voelt het misschien als een ontlading. Misschien heb je zelfs geleerd dat dit “normaal” is. Wie niet horen wil, moet maar voelen.
Maar voor je kind is het iets heel anders:
Je kind voelt zich onveilig.
Dat wordt: papa is onveilig – want onvoorspelbaar is onveilig.
Je kind leert dat emoties explosief zijn.
Je kind bevriest (verstijven), trekt zich terug (vluchten) of gaat juist tegen je in (vechten).
En dat is pijnlijk. Want jij wil juist het tegenovergestelde: verbinding.
Wat je wil, is dat je kind zich – van alle mensen op aarde – het meest veilig voelt bij jou.
Hoe stop je met schreeuwen?
1. Stop vóórdat je kookpunt bereikt
Als je geluk hebt, voel je het aankomen: je hartslag gaat omhoog, je kaken spannen, je vuisten ballen. Dat is je signaal.
Loop weg, haal adem, drink water – alles beter dan knallen.
Zeg wel: “Ik kom zo terug.” Want je kind voelt alles.
Voel je je boosheid niet aankomen? Dan is meditatie goud. Begin simpel. Ik heb hier voorbeelden voor je klaargezet.
Zie je kind niet als tegenstander
Je kind doet dit niet om jou gek te maken.
Een kind dat “niet luistert” test grenzen of zoekt veiligheid.
Heb je het gevoel dat je kind je uitdaagt?
Besef dan: dat doet hij niet om je te pesten. Hij checkt of jij duidelijk en betrouwbaar bent. Onvoorspelbaar = onveilig.
Zie het gedrag van je kind als de vraag:
“Papa, hoe ga jij hiermee om?”
3. Herstel na een uitbarsting
Ben je tóch uitgevallen?
Zeg zo snel mogelijk:
“Papa werd te boos. Dat lag niet aan jou. Ik ga leren dit anders te doen.”
Dat maakt jou geen zwakke vader, maar juist een sterke.
Laat stemmetjes als “je testte me uit” of “ik moet je leren dit anders te doen” los.
Dat zijn oude overtuigingen, generatie op generatie doorgegeven.
Tot jij besluit ze te stoppen.
Jij hoeft dit niet alleen te doen
Schreeuwen stopt niet vanzelf. Het is een patroon – en dat kun je doorbreken.
👉 Daarom maakte ik een gratis stappenplan: “Snel, anders ontplof je papa!”
Een praktische gids + mini-cursus per mail, vol tips om nooit meer te ontploffen.
💡 Download ‘m hier en zet vandaag nog de eerste stap naar de vader die je wíl zijn.
