Vadercoaching
Word die superpapa bij wie je kind zich altijd veilig voelt.
Herken je dit?
- Het is 5 uur in de ochtend en je hoort je jongste zoontje in paniek gillen. In no-time sta je naast zijn bed, want jij bent er voor je kinderen, ongeacht het tijdstip. Maar als blijkt dat dit hele gedoe om een afgepakte dino gaat is je geduld ineens op en raak je, ondanks je streven begripvol en geduldig te blijven, in no-time zwaar geïrriteerd. “Wat moeten de buren hier wel niet van denken?!” gaat het in je hoofd. Met stemverhef stuur je hem terug naar bed, in de hoop zelf ook nog even te kunnen tukken. Maar als je in je bed stapt komt schaamte in je op. Niet alleen omdat de buren nu ook jouw optreden gehoord hebben, maar vooral omdat je het anders wilde doen als vader.
- Getreuzel aan de ontbijttafel… je zit jezelf óp te vréten. En terwijl jij snel je mail checkt en de kinderen beveelt om op te schieten, stoot je dochter een groot glas melk om, vol over jou heen. Wat?!? En hoewel jij je vanochtend nog voornam om niet meer boos te worden, ben je woest. Snel vlieg je naar boven en smijt je woest je overhemd in de wasmand. Bam! Klep dicht. “Zucht. Zoveel frustratie. Kan zij het helpen? Waarom lukt het nou alweer niet om gewoon rustig te blijven?” denk je bij jezelf.
- “Papa, papa, papa!” hoor je als je de voordeur open doet. Wat een heerlijk welkom. Natuurlijk wil je voorlezen en meespelen. Maar na twee minuten is je aandacht alweer bij het gesprek met die nieuwe opdrachtgever waar veel vanaf hangt. Eigenlijk ben je moe en heb je behoefte aan rust. Je baalt van jezelf. Waarom kan je niet gewoon genieten van en lekker spelen met je kinderen?
- Als je na een topdagje dierentuin met je gezin thuiskomt zijn ze op, je kinderen. En terwijl jij een filmpje voor ze aanzet zodat iedereen even bij kan komen, hoor je direct de afkeurende stemmen van je familie in je hoofd. Kinderen horen toch niet achter een scherm?!? Pfff… Weer die stemmen. Mogen ze alsjeblieft even ontspannen hier?
- Leuk, dacht je nog, een praatje met de juf over je ontzettend ondeugende zoon van vijf. Maar als ze haar serieuze gezicht opzet en je vertelt dat hij flink achterloopt op de rest en vandaag ook nog een meisje heeft geslagen, krimpt je hart. Terwijl je zoekt naar woorden om aanwezig te blijven in dit gesprek, voelt dit nieuws als persoonlijk falen: waar is dit mis gegaan? Ineens zie je hoe jouw vader vroeger dreigend voor je stond na een gesprek op school. Hoe ga jij dit anders doen als je zo thuis komt?
Jij bent én ondernemer én de vader van een jong gezin. Jij bent stapel op je kinderen en de drang om je gezin te beschermen is groot. Maar hoe, dat is je soms een raadsel.
Wat je wilt is dat je kinderen zich altijd veilig voelen bij jou. Dus heb je jezelf beloofd het anders te doen dan jouw vader het deed. Jij zal je kinderen beschermen, geduldig blijven, ze begrijpen, naar ze luisteren en ze echt zien. Maar soms zijn er situaties dat je het even niet meer weet. Dan ontploft je, vertrek je... of doe je exact wat jouw ouders deden en waar jij als kleine jongen juist zo van baalde.
Het voelt alsof je faalt als vader. Juist omdat je het anders zou doen als vader. Vooral ‘s nachts grijpen angsten je naar de keel. Ze benauwen je en overspoelen je, alsof je niet meer overeind kan blijven staan. En je weet dat je hier doorheen moet om patronen te doorbreken, maar wat is dat f*cking eng zeg! Want als de geest uit de fles is... There is no going back! En wat ligt erna…??! Word je dan nog wel geaccepteerd? Is er dan nog wel genoeg? Kan je dan wél die vader zijn die je wilt zijn? Dat niet te weten maakt je wellicht nog banger. Het enige wat je weet is dat je hier niet kan blijven. Want met al deze frustratie in je lijf, het verlammende gevoel van het 'niet weten' en de uitbarstingen naar je kinderen kan je niet langer leven.
Kan iemand je vertellen hoe je dit fixt?
Wil jij dat je kinderen zich altijd veilig voelen bij jou?
Volg dan het traject
‘Van Onmacht naar Vaderkracht’
en leer om die liefdevolle vader te zijn
bij wie je kind zich altijd veilig voelt.
Zo ervaren anderen mij en mijn aanpak:
BLOG en artikelen
Vaderdilemma: Mark (41) – Mijn zoon heeft ADHD. Of is het gewoon kind-zijn?
“Mijn zoon is zo druk dat ik me soms afvraag: heeft hij ADHD, of is hij gewoon een energieke jongen? Ik voel me schuldig omdat ik hem steeds afrem, terwijl ik zie hoeveel energie hij kwijt moet. Hoe benader ik hem, terwijl ik hem laat zijn zoals hij is?”
Dilemma: Bas (41): “Ik wil er zijn voor mijn kinderen, maar werk vraagt alles van me. Hoe combineer ik ondernemerschap met écht aanwezig vaderschap?”
Ik ben ondernemer. Mijn bedrijf voelt soms als mijn vierde kind: het vraagt aandacht, zorg en energie. Als ik thuiskom, staat mijn zoontje voor me. Vol verhalen over zijn dag. En ik? Ik hoor de helft. Ik knik, maar ben er niet écht.
Steeds vaker zie ik dat hij minder enthousiast naar me toe rent. Alsof ik een vreemde voor hem ben. Dat snijdt dwars door me heen. Want ik bén dol op hem, hij is mijn alles. En toch voelt het alsof ik altijd tekortschiet: óf richting mijn gezin, óf richting mijn bedrijf.
’s Avonds, als ik hem in bed leg, komt dat schuldgevoel. Mijn grootste angst? Dat hij later zegt: “Papa, je was er nooit echt.”
Wat moet ik veranderen om er wél echt te kunnen zijn?
Boos op je kind? Zo voorkom je dat je gaat schreeuwen
Schreeuw je weleens tegen je kind, ook al wil je dat eigenlijk niet? Je bent niet de enige vader die hiermee worstelt.
Misschien herken je dit: je kind luistert niet, blijft treuzelen of gaat over je grenzen heen. Jij voelt de spanning in je lijf oplopen en voor je het weet, ben je aan het brullen. Daarna komt de spijt en het schuldgevoel. Je baalt dat je uit je slof bent geschoten, en je vraagt je af hoe je dit de volgende keer anders kunt doen.
In dit artikel lees je waarom vaders zo snel boos kunnen worden, wat schreeuwen doet met je kind en – belangrijker nog – hoe je stopt met schreeuwen. Met praktische tips die je direct kunt toepassen én een gratis stappenplan dat je helpt rustig te blijven, ook als je kind alle knoppen indrukt.
Vaderdilemma: Mijn vrouw vind mij te streng in de opvoeding
Jouw vrouw vindt je te streng in de opvoeding van de kinderen. Zegt dat jouw harde aanpak schadelijk is. Terwijl jij het niet meer dan normaal vind dat iedereen zijn jas aan de kapstok hangt, de wc doortrekt na gebruik en niet met volle mond praat. Dus na drie keer waarschuwen, wordt je inderdaad boos. Logisch toch?
Maar haar opmerking blijft hangen. Want je wilt je kinderen geen pijn doen. Je wilt het goed doen. Maar wát is goed? En hoe zorg je ervoor dat jullie weer op één lijn komen als ouders?
Vaderdilema: Mijn kind zit de hele dag te gamen.
Vaderdilemma:
Sinds mijn zoon aan het gamen is geslagen, is hij veranderd. Antwoord geven lukt hem niet, laat staan luisteren. Het enige wat hij doet is urenlang schreeuwen tegen dat beeldscherm. Of tegen zijn moeder, zusje of mij, als een van ons in de weg staat. Hij wordt ook steeds brutaler. Bloedirritant! Soms gooi ik het liefst de hele boel het raam.
Coaching voor jonge vaders – van stress en onmacht naar rust en kracht
Vader worden verandert alles. Waar je eerst je carrière onder controle had, voelt het vaderschap als chaos. Deze vadercoaching voor jonge vaders helpt je om weer grip te krijgen – thuis én op werk.
Wil jij vanuit rust en vertrouwen reageren naar je kinderen?
Let’s connect!
In een persoonlijk gesprek van 20 minuten geef ik je alvast drie tips die je direct rust en ontspanning bezorgen in jezelf en in het vaderschap.